بر این اساس هر چه وزن مادر بیشتر باشد ، احتمال تولد نوزادی که دچار اختلال سیستم عصبی و اختلال حرکتی باشد بیشتر میشود.
ویلامور و همکارانش می گویند که چاقی مادران ،خطر ابتلا به خفگی در نوزادان را افزایش می دهد ، که این موضوع به نوبه خود موجب ابتلا به سی پی میشود.
ویلامور گفت: “یك دلیل عدم مشاهده این موضوع در كودكان نارس می تواند این باشد كه زایمان زودرس خودش به تنهایی به شدت احتمال CP را افزایش می دهد و به نوعی ممكن است جای دیگری برای سایر عوامل خطر مانند چاقی مادر باقی نماند.”
این تیم سوابق تولد بیش از 1.4 میلیون کودک سوئدی را از سال 1997 تا 2011 مورد تجزیه و تحلیل قرار داد ، اضافه وزن یا چاقی مادر در اوایل بارداری را بررسی کرد. آنها سپس کودکان را از بدو تولد تا سنی که تشخیص CPبر آنها گذاشته میشود دنبال کردند.
محققان نروژی بعد از بررسی داده های مربوط به دو کشور نروژ و دانمارک دریافتند ریسک فلج مغزی در نوزادانی که مادرشان قبل از بارداری دچار اضافه وزن یا چاقی بوده افزایش می یابد.
البته کارشناسان تاکید دارند ریسک کلی داشتن نوزادی با فلج مغزی در بین این گروه زنان همچنان بسیار پایین است.
فلج مغزی، گروهی از اختلالات تاثیرگذار بر حرکت، تعادل و نحوه ایستادن است. این بیماری ناشی از آسیب مغزی یا رشد غیرعادی مغز است که بر کنترل ماهیچه ها تاثیر گذاشته و گاهی اوقات موجب بروز مشکلات بینایی و شنوایی، ناتوانایی های یادگیری یا حمله صرع می شود.
در این تحقیق جدید، تیم تحقیق داده های حدود ۱۸۹ هزار کودک را بررسی کردند. شاخص توده بدنی زنان قبل از بارداری بدین ترتیب گروه بندی شد: لاغر، وزن کمتر از حد نرمال، وزن بالاتر از حد نرمال، اضافه وزن و چاق.
شاخص توده بدنی نرمال از ۱۸.۵ تا ۲۴.۹ است. شاخص توده بدنی یک شخص دارای اضافه وزن ۲۵ تا ۲۹.۹ و این رقم برای یک فرد چاق، ۳۰ به بالاست
طبق نتایج این مطالعه، مادران در گروه وزن بالاتر از حد نرمال، ۴۰ درصد در معرض ریسک داشتن کودکی با این اختلال قرار داشتند.
به گفته محققان، چندین فاکتور مرتبط با چاقی و اضافه وزن نظیر دیابت و عوارض تولد در زنان دارای شاخص توده بدنی بالاتر در افزایش ریسک بروز فلج مغزی در نوزاد نقش دارد.
