کاردرمانی در آسیب های تاندونی: ترمیم تاندون‌ها و انجام کارهای روزمره به کمک کاردرمانی

آسیب‌های تاندونی یکی از شایع‌ترین و دردناک‌ترین مشکلاتی است که ممکن است برای هر فردی رخ دهد. تاندون‌ها به عنوان پل‌های حیاتی اتصال عضله به استخوان نقش بی‌بدیلی در حرکت و پویایی بدن ایفا می‌کنند. زمانی که این ساختارهای مهم دچار آسیب یا پارگی می‌شوند نه تنها توانایی حرکتی فرد تحت تاثیر قرار می‌گیرد، بلکه کیفیت زندگی نیز به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. در این شرایط، کاردرمانی آسیب تاندونی به عنوان یک رویکرد تخصصی و مؤثر می‌تواند نقش حیاتی در بازیابی عملکرد بهینه ایفا کند.

متخصصان کاردرمانی با ارزیابی دقیق وضعیت بیمار برنامه درمانی اختصاصی را برای وی طراحی می‌کنند. این برنامه با هدف کاهش درد و التهاب، تقویت عضلات اطراف مفصل آسیب‌دیده، اصلاح الگوهای حرکتی نادرست و بازیابی دامنه حرکتی مفصل تنظیم می‌شود. تاکید بر اهمیت کاردرمانی در آسیب‌های تاندونی و بهره‌گیری از آن به عنوان یک ابزار قدرتمند می‌تواند راهگشای بسیاری از مشکلات حرکتی و بهبود کیفیت زندگی باشد. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با آسیب‌های تاندونی مواجه شده‌اید زمان آن فرا رسیده است که به این روش درمانی علمی و اثربخش روی آورید و مسیر بهبودی را با اطمینان و آرامش طی کنید.

تاندون چیست و چه کاربردی دارد؟

تاندون یک نوار مستحکم و انعطاف پذیر است که از عضله نشات گرفته و به استخوان‌ها می‌چسبد. در واقع دو سر عضلات با استفاده از تاندون به استخوان متصل خواهد شد. البته در چشم تاندون‌ها به کره چشم متصل هستند و به استخوان وصل نیستند. جنس تاندون‌ها از بافت همبند است که یک ساختار مستحکم و منعطف ایجاد خواهد کرد. عضلات با انقباض خود انرژی تولید می‌کنند و از طریق تاندون‌ها این انرژی را به استخوان‌ها منتقل خواهند کرد. از این طریق مفاصل ما خم می‌شوند و می‌توانیم کارهای مدنظرمان را انجام دهیم. 

می‌توان تاندون‌ها را به کابل‌هایی تشبیه کرد که نیروی کششی ناشی از انقباض عضلانی را به استخوان‌ها منتقل می‌نمایند. استحکام و انعطاف‌پذیری مناسب تاندون‌ها، زمینه‌ساز حرکات نرم، قدرتمند و دقیق بدن می‌شود. در واقع اگرچه ما برای انجام دادن حرکات به عضلات و استخوان‌ها وابسته هستیم، اما بدون تاندون ارتباط بین این دو برقرار نخواهد شد و امکان انجام دادن حرکات وجود نخواهد داشت. 

بخش کاردرمانی کلینیک جامع توانبخشی ایران یکی از باسابقه‌ترین کلینیک‌های تهران است که از سال 1383 مشغول خدمت رسانی به شما همشریان گرامی است. در این راستا تلاش‌کرده‌ایم که جدیدترین تجهیزات درمانی را در اختیار ماهرترین درمانگران قرار دهیم تا بهترین نتیجه ممکن حاصل شود. برای دریافت مشاوره رایگان می‌توانید با شماره زیر در تماس باشید. همچنین جهت دریافت آنلاین نوبت می‌توانید دکمه نوبت اینترنتی را لمس فرمایید:

02188242410

نوبت   اینترنتی

 

عوارض آسیب تاندونی

آسیب تاندونی وضعیتی است که در اثر التهاب، میکرو پارگی یا پارگی کامل تاندون‌ها ایجاد می‌شود. آسیب تاندونی گرچه در ابتدا ممکن است یک مشکل موضعی به نظر برسد، اما می‌تواند عوارض متعددی را به دنبال داشته باشد که بر توانایی‌های حرکتی فرد تاثیر منفی می‌گذارد.

یکی از بارزترین پیامدهای آسیب تاندونی اختلال در انجام دادن کارهای روزمره است. درد و خشکی ناشی از این عارضه می‌تواند دامنه حرکتی مفصل را محدود کرده و فرد را با مشکل مواجه سازد. به عنوان مثال می‌توان به فردی اشاره کرد که دچار تاندونیت مچ دست (التهاب تاندون‌های مچ دست) شده است. این فرد ممکن است در باز کردن درب بطری یا بلند کردن اجسام با مشکل مواجه شود.

کاهش قدرت عضلانی عارضه دیگری است که در سایه آسیب تاندونی پدیدار می‌شود. همانطور که اشاره شد، تاندون‌ها واسطه‌ای برای انتقال نیروی عضلات به استخوان‌ها هستند. در صورت آسیب تاندونی این انتقال نیرو با اختلال مواجه شده و در نتیجه قدرت عضلانی کاهش می‌یابد. این امر به خصوص در فعالیت‌های ورزشی که نیازمند قدرت عضلانی بالا هستند می‌تواند عملکرد فرد را تحت تاثیر قرار دهد.

در صورت عدم درمان مناسب، آسیب تاندونی می‌تواند عوارض جدی‌تری را به دنبال داشته باشد. از جمله این عوارض می‌توان به ناپایداری مفصل اشاره کرد. ناپایداری مفصل به وضعیتی گفته می‌شود که در آن مفصل به دلیل ضعف بافت‌های نگهدارنده از ثبات کافی برخوردار نیست و در معرض دررفتگی یا نیمه دررفتگی قرار دارد.

به طور کلی عوارض ناشی از آسیب تاندونی می‌تواند ابعاد مختلف زندگی فرد را تحت الشعاع قرار دهد. درد، خشکی، ضعف عضلانی، اختلال در حرکت دادن اندام و کاهش کیفیت زندگی از جمله پیامدهای منفی این عارضه به شمار می‌رود. تشخیص به موقع و درمان مناسب می‌تواند از بروز این عوارض جلوگیری کرده و به فرد در بازگشت به توانایی‌های حرکتی کامل کمک نماید.

انواع آسیب‌های تاندونی

آنچه که می‌تواند فرایند کاردرمانی در آسیب‌های تاندونی را سخت‌تر کند، تنوع بالای این آسیب‌ها است. تاندون‌ها در اثر عوامل مختلفی دچار آسیب می‌شوند. آسیب‌های تاندونی که با نام tendinopathy نیز شناخته می‌شوند، طیف وسیعی از عارضه‌ها را شامل می‌شوند که هر کدام علائم و عوارض خاص خود را دارند. در ادامه مهم‌ترین آسیب‌های تاندونی را با هم بررسی می‌کنیم:

1- تاندونیت (Tendinitis)

تاندونیت شایع‌ترین نوع آسیب تاندونی است که به التهاب و تحریک تاندون اشاره دارد. این عارضه معمولا در اثر حرکات تکراری، استفاده بیش از حد از عضلات و ضعف عضلانی ایجاد می‌شود. درد، خشکی و حساسیت در ناحیه آسیب‌دیده از جمله علائم شایع تاندونیت هستند. در تاندونیت خود تاندون دچار التهاب خواهد شد و در صورتی که خفیف باشد به کمک استراحت قابل درمان است. اما در صورتی که شدید باشد نیاز است که اقدامات درمانی مناسب انجام داده شود.

شایع‌ترین تاندونیت‌ها:

آرنج تنیس بازان: التهاب تاندون‌های خارجی آرنج؛

آرنج گلف بازان: التهاب تاندون‌های داخلی آرنج؛

تاندونیت شانه: التهاب تاندون‌های شانه؛

تاندونیت آشیل: التهاب تاندون آشیل در مچ پا؛

تاندونیت مچ دست: التهاب تاندون‌های مچ دست.

2- تنوسینوویت (Tenosynovitis):

تنوسینوویت به التهاب غلاف‌های synovial اشاره دارد که تاندون‌ها را احاطه می‌کنند. این غلاف‌ها وظیفه‌ی تولید مایع synovial را بر عهده دارند که تاندون‌ها را روان می‌کند و اصطکاک بین آن‌ها و استخوان‌ها را کاهش می‌دهد. تنوسینوویت می‌تواند در اثر تاندونیت، عفونت یا آسیب مستقیم به غلاف synovial ایجاد شود. درد، تورم و خشکی مفصل، از جمله علائم شایع تنوسینوویت هستند.

شایع‌ترین تنوسینوویت‌ها:

مچ دست: تنوسینوویت د کوکرم (De Quervain’s tenosynovitis)؛

انگشتان: انگشت ماشه‌ای (Trigger finger).

3-  پارگی تاندون:

شدیدترین نوع آسیب تاندونی به پارگی کامل یا جزئی تاندون اشاره دارد. این عارضه معمولا در اثر فشار ناگهانی و شدید، مانند زمین خوردن یا بلند کردن اجسام سنگین ایجاد می‌شود. درد ناگهانی و شدید، ضعف عضلانی و ناتوانی در حرکت مفصل از جمله علائم شایع پارگی تاندون هستند. سه سطح مختلف برای توضیح پارگی تاندون تعریف شده است که در حالت خفیف آن بیشتر کشیدگی تاندون رخ داده است و حساسیت و تورم خفیف وجود دارد. در این حالت فرد محدودیت خاصی برای فرد ایجاد نمی‌شود. در حالت متوسط کشیدگی زیاد است و برخی از فیبرهای عضلانی پاره شده‌اند. فرد در هنگام وزن اندازی کمی درد دارد و برخی از فعالیت‌های وی محدود می‌شود. در حالت شدید هم میزان پارگی بیشتر است و گاهی اوقات پارگی کامل رخ می‌دهد که باعث بی‌ثباتی شده و فرد نمی‌تواند مفصل درگیر را خم کند. 

پارگی تاندون آشیل و پارگی تاندون روتاتور کاف شانه از شایع‌ترین انواع پارگی تاندون‌ها هستند.

چه چیزی باعث آسیب تاندون می‌شود؟

با شناسایی عوامل زمینه‌ساز آسیب‌های تاندونی و اتخاذ راهکارهای پیشگیرانه می‌توان از بروز این عارضه جلوگیری کرده و سلامت تاندون‌ها را حفظ نمود. این راهکارها می‌توانند شامل گرم کردن بدن قبل از فعالیت، سرد کردن بدن بعد از فعالیت، تقویت عضلات اطراف مفصل، حفظ وزن مناسب، اجتناب از حرکات تکراری و فشار بیش از حد بر تاندون‌ها باشد. مهم‌ترین دلایل بروز آسیب به تاندون شامل موارد زیر است:

1- استفاده بیش از حد

حرکات تکراری مانند حرکاتی که در ورزش‌ها، مشاغل خاص یا فعالیت‌های روزانه‌ی ما وجود دارند می‌توانند به مرور زمان باعث فرسایش و پارگی‌های ریز در تاندون‌ها شوند. همچنین ضعف قوای جسمانی یا تکنیک نامناسب انجام حرکات می‌تواند زمینه‌ساز بروز آسیب‌های تاندونی گردد. برای نمونه آرنج تنیس بازان به دلیل حرکات تکراری زدن توپ با راکت تنیس ایجاد می‌شود.

2- افزایش سن

 تاندون‌ها با گذشت زمان خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهند و همین امر آن‌ها را در برابر آسیب‌پذیری بیشتری قرار می‌دهد. در اصطلاح پزشکی گفته می‌شود که تاندون‌ها با افزایش سن شکننده‌تر می‌شوند.

3- فشار ناگهانی

اگر نیروی بیش از حد و ناگهانی بر تاندون وارد شود، می‌تواند باعث پارگی جزئی یا کامل آن گردد. این نوع آسیب که با عنوان آسیب حاد تاندونی شناخته می‌شود معمولا در اثر زمین خوردن، ضربه مستقیم یا بلند کردن اجسام سنگین به شکل نامناسب ایجاد می‌شود.

لازم به ذکر است که عوامل زمینه‌ساز دیگری نیز در بروز آسیب‌های تاندونی نقش دارند، از جمله:

بیماری‌های زمینه‌ای: برخی بیماری‌ها مانند آرتروز، نقرس و دیابت می‌توانند تاندون‌ها را ضعیف کرده و خطر آسیب را افزایش دهند.

عفونت: ورود باکتری به تاندون می‌تواند منجر به عفونت تاندونی شود که با علائمی مانند درد، تورم، قرمزی و تب همراه است.

منظور از کاردرمانی در آسیب‌های تاندونی چیست؟

کاردرمانی در آسیب‌های تاندونی به مجموعه‌ای از رویکردهای درمانی و توانبخشی اشاره دارد که هدف آن بازگرداندن عملکرد طبیعی تاندون‌ها و تسهیل در بازگشت بیمار به فعالیت‌های روزمره زندگی است. تاندون‌ها به عنوان رابط بین عضلات و استخوان‌ها نقش حیاتی در حرکت و استحکام بدن ایفا می‌کنند و هرگونه آسیب به آن‌ها می‌تواند به محدودیت‌های جدی در عملکرد فرد منجر شود.

در مرحله اول کاردرمانگر با ارزیابی دقیق وضعیت تاندون آسیب‌دیده و تعیین درجه آسیب یک برنامه درمانی منظم و متناسب با نیازهای بیمار تنظیم می‌کند. این برنامه شامل تمرینات تقویتی، حرکات کششی و تکنیک‌های خاصی برای کاهش درد و التهاب می‌شود.

یکی از مهم‌ترین اهداف کاردرمانی در آسیب‌های تاندونی بازگشت تدریجی بیمار به فعالیت‌های روزمره زندگی است. این فعالیت‌ها شامل کارهای ساده‌ای مانند برداشتن اشیاء، پوشیدن لباس و حتی نوشتن می‌شود. تمرینات خاصی طراحی می‌شود تا بیمار بتواند این فعالیت‌ها را بدون درد و با کارایی بیشتر انجام دهد.

در مواردی که آسیب تاندونی شدید باشد و نیاز به جراحی باشد، نقش کاردرمانگر همچنان بسیار حیاتی است. پس از جراحی یک دوره بازتوانی دقیق و منظم آغاز می‌شود تا بیمار بتواند بهبودی کامل را تجربه کند. کاردرمانگر با بهره‌گیری از تکنیک‌های پیشرفته و استفاده از ابزارهای خاص، به تقویت و انعطاف‌پذیری تاندون‌ها کمک می‌کند و از تشکیل بافت‌های اسکار جلوگیری می‌کند.

اهداف کاردرمانی برای آسیب‌های تاندونی

آسیب تاندون‌ها باعث می‌شود که فرد در انجام دادن فعالیت‌های روزانه خود دچار مشکل شود. در صورتی که این اختلال شدید باشد ممکن است استقلال فرد را تحت تاثیر قرار دهد. برای نمونه پارگی تاندون آشیل باعث خواهد شد که فرد در راه رفتن و رانندگی کردن با مشکل روبرو شود. به همین دلیل کاردرمانی تلاش خواهد کرد تا این مشکل را رفع کند. همانند هر حوزه دیگر مهم‌ترین هدف کاردرمانی حفظ استقلال فرد است. اما در این مسیر نیاز است که اهداف به بخش‌های کوچک‌تری تقسیم شوند تا قابل انداره گیری و بررسی باشند. مهم‌ترین اهداف کاردرمانی در آسیب‌های تاندونی شامل موارد زیر است:

1- کاهش درد و التهاب

یکی از اهداف کاردرمانی در آسیب‌های تاندونی مدیریت و کاهش درد و التهاب است. درد ناشی از آسیب تاندونی می‌تواند محدودکننده باشد و بر کیفیت زندگی فرد تاثیر منفی بگذارد. کاردرمانگران از طیف وسیعی از مداخلات درمانی برای دستیابی به این هدف استفاده می‌کنند. برای نمونه کسی که بر اثر آسیب تاندون‌های شانه دچار درد شده است نمی‌تواند وسایل را از طبقات بالایی کابینت بردارد به همین دلیل در انجام فعالیت‌ها دچار مشکل خواهد شد. با کاهش درد و التهاب فرد قادر به انجام حرکات بیشتری خواهد بود و در نتیجه فرآیند توانبخشی تسهیل می‌شود. کاردرمانی با تمرکز بر مدیریت درد به بیماران کمک می‌کند تا سریع‌تر به فعالیت‌های روزمره زندگی خود بازگردند.

2- جلوگیری از آتروفی عضلانی

در صورتی که برای مدت زیادی فرد توانایی استفاده از عضلات را نداشته باشد، عضلات به مرور زمان آب می‌شوند و حجم خود را از دست می‌دهند که به این فرایند آتروفی گفته می‌شود. آتروفی باعث ضعیف شدن عضلات خواهد شد و پس از ترمیم تاندون هم زمان زیادی طول می‌کشد که عضله به حالت قبلی برگردد. به همین دلیل یکی از مهم‌ترین اهداف کاردرمانی در آسیب‌های تاندونی به جلوگیری از آتروفی عضلانی اختصاص پیدا کرده است. انجام تمرینات ایزومتریک و ایزوتونیک بخشی از برنامه کاردرمانگران برای جلوگیری از آتروفی عضلانی در آسیب‌ها تاندونی است. 

3- تقویت عضلات

یکی از عوارض ناشی از آسیب تاندون‌ها، بی‌ثباتی مفاصل است. چرا که یکی از اجزایی که آن را به عضلات محکم می‌کند دچار اختلال شده است. بنابراین نیاز است سایر عضلات تقویت شوند تا این ضعف جبران شود. از طرفی دیگر با تقویت سایر عضلات می‌توان بخشی از وظایف عضله آسیب دیده را به آن‌ها واگذار کرد. برای نمونه آسیب تاندون عضله پالماریس لونگوس که وظیفه خم کردن مچ دست را برعهده دارد باعث می‌شود که فرد در این حرکت دچار اختلال شود. اما با تقویت عضلات خم کننده انگشتان می‌توان این عملکرد را به خوبی بازیابی کرد.  

4- بازگشت به کار

بازگشت به کار برای افراد مبتلا به آسیب‌های تاندونی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. کاردرمانی با بهره‌گیری از روش‌های تخصصی، نه تنها به بهبود وضعیت تاندون‌ها کمک می‌کند، بلکه شرایطی را فراهم می‌سازد که فرد بتواند با کمترین درد و بیشترین کارایی به فعالیت‌های شغلی خود بازگردد. یکی از جنبه‌های مهم کاردرمانی اصلاح ارگونومیک محیط کار است. اصلاح ارگونومی شامل تنظیم ارتفاع میز و صندلی، استفاده از ابزارهای کمکی مناسب و آموزش صحیح نشستن و ایستادن است. این اصلاحات موجب کاهش فشار بر تاندون‌ها و پیشگیری از بروز مجدد آسیب‌ها می‌شود.

کاردرمانی در کدام مرحله از آسیب تاندون‌ها بیشترین تاثیر را دارد؟

کاردرمانی به عنوان یک رویکرد توانبخشی مؤثر در مراحل مختلف آسیب‌های تاندونی نقش حیاتی ایفا می‌کند. تاثیرات آن بسته به نوع و شدت آسیب و نیاز به جراحی یا عدم نیاز به آن متفاوت است. سه مرحله اصلی شامل کاردرمانی در آسیب‌های بدون نیاز به جراحی، کاردرمانی قبل از جراحی و کاردرمانی پس از جراحی است که هر کدام تأثیرات ویژه‌ای دارند.

کاردرمانی در آسیب‌های بدون نیاز به جراحی معمولا برای آسیب‌های خفیف تا متوسط تاندون‌ها به کار می‌رود. در این مرحله کاردرمانگر با استفاده از تمرینات کششی، تقویتی، و تکنیک‌های خاص ماساژ به بهبود وضعیت تاندون‌ها و کاهش درد و التهاب کمک می‌کند. همچنین با به کارگیری اسپلینت‌ها می‌توانند مانع بیشتر شدن آسیب شوند. این رویکرد می‌تواند از بروز آسیب‌های جدی‌تر جلوگیری کرده و به حفظ و بهبود عملکرد طبیعی تاندون‌ها کمک کند.

در مواردی که آسیب تاندونی به حدی جدی است که نیاز به جراحی دارد، کاردرمانی قبل از جراحی نقش مهمی در آماده‌سازی بیمار برای عمل جراحی و کاهش عوارض پس از آن دارد. تمرینات خاص تقویتی و کششی و آموزش‌های مربوط به استفاده صحیح از مفاصل و تاندون‌ها می‌تواند به بهبود وضعیت عمومی تاندون‌ها و عضلات مرتبط کمک کند و فرآیند جراحی را تسهیل کند.

با این حال کاردرمانی پس از جراحی بیشترین تاثیر را در بازگشت کامل عملکرد تاندون‌ها دارد. پس از عمل جراحی بیمار نیاز به بازتوانی دقیق و مرحله به مرحله دارد تا بهبود کامل حاصل شود. در این مرحله کاردرمانگر با استفاده از تکنیک‌های مختلف ماساژ تمرینات تقویتی و حرکات کششی به بهبود سریع‌تر تاندون‌ها و کاهش التهاب و درد کمک می‌کند. همچنین آموزش‌های دقیق در مورد نحوه انجام فعالیت‌های روزمره به شکلی که از بروز مجدد آسیب جلوگیری شود بخش مهمی از این مرحله است.

در نتیجه کاردرمانی با اتخاذ رویکردی مبتنی بر دوره‌ی زمانی آسیب و نیازهای خاص بیمار در تمامی مراحل درمان آسیب‌های تاندونی نقشی کلیدی در تسریع روند بهبودی، بازگشت به عملکرد طبیعی و پیشگیری از عوارض بعدی ایفا می‌کند.

تکنیک‌ها و مداخلات کاردرمانی در آسیب‌های تاندونی

کاردرمانی در آسیب‌های تاندونی یا هر بیماری دیگری از مجموعه‌ای از روش‌ها و تکنیک‌ها برای درمان افراد استفاده خواهد کرد. هر کدام از این تکنیک‌ها و مداخلات بر اساس نوع و شدت آسیب و همچنین نیازهای خاص هر بیمار طراحی و اجرا می‌شوند. در ادامه به بررسی برخی از مهم‌ترین تکنیک‌ها و مداخلات کاردرمانی در آسیب‌های تاندونی می‌پردازیم:

1-  تمرینات کششی و تقویتی

اولین تکنیک مورد استفاده در کاردرمانی آسیب‌های تاندونی شامل تمرینات کششی و تقویتی است. در این روش کاردرمانگران تلاش می‌کنند تا دامنه حرکتی مفاصل را بازگردانند. همچنین با تقویت عضلات کمک می‌کنند که فرد بتواند فعالیت‌های روزانه خود را مدیریت کند. این تمرینات به موازات هم و تقریبا همزمان انجام می‌شوند. در نظر داشته باشید که تمرینات کششی و تقویتی با توجه به محل، میزان و نوع آسیب از فردی به فرد دیگری متفاوت خواهد بود. بنابراین کاردرمانگران با ارزیابی دقیق برای هر فرد تمرینات خاصی را طراحی و اجرا خواهند کرد. 

2- ماساژ

در جریان ماساژ فشار کنترل‌شده‌ای با دست بر بافت‌های نرم بدن وارد می‌شود. این فشار می‌تواند به افزایش جریان خون، کاهش درد و التهاب، بهبود انعطاف‌پذیری بافت‌ها و تسریع روند ترمیم آسیب‌های بافت نرم کمک کند. ماساژ هم مانند هر روش درمانی دیگر باید توسط کاردرمانگر یا زیر نظر وی اجرا شود و از انجام دادن خودسر آن خودداری کنید. 

3- اسپلینت

یکی دیگر از روش‌های مورد استفاده در کاردرمانی آسیب‌های تاندونی استفاده از اسپلینت است. اسپلینت یک وسیله کمکی است که از مفصل و بافت‌های آسیب دیده محافظت کرده و از آسیب بیشتر آن‌ها جلوگیری خواهد کرد. اسپلینت ممکن است ثابت و بدون حرکت یا متحرک باشد. در نوع اول مفصل اجازه حرکت ندارد، اما در نوع متحرکت با حفظ حمایت فرد می‌تواند مفصل را حرکت دهد. به گونه‌ای که هم آسیب بیشتری ایجاد نشود و هم از محدودیت دامنه حرکتی جلوگیری به عمل بیاید. 

4- کینزیوتیپ

کینزیوتیپ یکی دیگر از تکینیک‌های مورد استفاده کاردرمانی در آسیب‌های تاندونی است که اثری مشابه اسپلینت دارد، اما محدودیت‌های آن را به همراه ندارد. علاوه بر آن برای اختلالات خفیف یا پس از انجام جراحی مورد استفاده قرار خواهد گرفت. کینزیوتیپ نوارهای چسبی رنگارنگی هستند که از جنس پنبه و با کشسانی بالا ساخته می‌شوند. این نوارها با اعمال فشار ملایم بر روی پوست، می‌توانند به تثبیت مفصل، کاهش درد و التهاب، بهبود گردش خون و افزایش دامنه حرکتی کمک کنند.

بهترین کلینیک کاردرمانی برای آسیب‌های تاندونی

آسیب‌ها و التهاباتی که تاندون‌ها را درگیر می‌کنند می‌توانند محدودیت‌های قابل توجهی در انجام فعالیت‌های روزمره ایجاد کنند. در چنین شرایطی، مراجعه به یک کلینیک کاردرمانی مجهز و با تجربه می‌تواند نقش بسزایی در بهبود دامنه حرکتی، کاهش درد و التهاب و در نهایت بازگشت به عملکرد طبیعی داشته باشد.

مرکز جامع توانبخشی ایران با بهره‌مندی از تیمی مجرب از کاردرمانگران متخصص، طیف وسیعی از خدمات توانبخشی را برای افراد مبتلا به آسیب‌های تاندونی ارائه می‌دهد. کاردرمانگران این مرکز با تکیه بر دانش به‌روز و تجربه ارزشمند خود به ارزیابی دقیق وضعیت بیمار پرداخته و برنامه‌ درمانی اختصاصی را برای وی طراحی می‌کنند.

علاوه بر موارد ذکر شده، مرکز جامع توانبخشی ایران از تجهیزات پیشرفته‌ی کاردرمانی نیز بهره‌مند است. این تجهیزات می‌توانند روند درمان را تسهیل کرده و دستیابی به نتایج مطلوب را تسریع بخشند.

در این نوشته به بررسی کاردرمانی در آسیب‌های تاندونی پرداختیم و امیدواریم توانسته باشیم اطلاعات مناسبی را در اختیار شما قرار دهیم. با این وجود اگر هنوز هم سوالی دارید می‌توانید آن را در باکس زیر با ما به اشتراک بگذارید تا همکاران ما در سریع‌ترین زمان ممکن به آن پاسخ دهند. 

{rscomments on}